„Chcemy ujrzeć Jezusa” To było pragnienie Greków (hellēnes), którzy przybyli na święto Paschy (w. 20). Nie znamy ich imion, miejsca pochodzenia, dalszego ich losu. Ich pojawienie się w Ewangelii jest zaskakujące, jakkolwiek stanowi potwierdzenie co dopiero wypowiedzianego przez faryzeuszów zdania: „Oto świat poszedł za Nim” (w. 19). Tak odczytali triumfalny Dowiedz się więcej…
Jak zdyskredytować (ucznia) Jezusa? Nie jest uczeń nad mistrza – wystarczy, że będzie jak jego mistrz (por. Mt 10,24-25). „Sługa nie jest większy od swego pana” (J 15,20). To nie są tylko słowa Jezusa, w których upominałby swoich uczniów. Jezus bowiem stwierdza w tym samym kontekście: „Jeżeli Mnie prześladowali, to Dowiedz się więcej…
Żyć życiem samego Boga Jedyną modlitwą, której nauczył nas Jezus, jest Modlitwa Pańska. W niej Jezus objawia prawdę o naszym byciu dziećmi Boga. Jezus nie mówi o jakieś nieznanej sobie rzeczywistości, gdyż sam jest Synem Bożym, a więc dzieli się z nami swoim przeżywaniem relacji z Bogiem Ojcem, który jest Dowiedz się więcej…
O chorobie beznadziei Jan ewangelista nie precyzuje, na co cierpi chory mężczyzna uzdrowiony przez Jezusa przy sadzawce Betesda w Jerozolimie. Czytamy tylko, że choroba ta towarzyszy mu już 38 lat (w. 5). Fakt, że leży na łożu (w. 6), pozwala sądzić, że chodzi o osobę kaleką, częściowo sparaliżowaną. Czy jednak Dowiedz się więcej…
Powtórka Kany Galilejskiej Dzisiejsza Ewangelia o uzdrowieniu przez Jezusa syna urzędnika może być czytana jako powtórka cudu w Kanie Galilejskiej. Owszem, nie ma wesela, nie o wino chodzi, ale w narracji ewangelisty Jana oba te wydarzenia łączy nie tylko miejsce, ale jeszcze bardziej interpretacja czynu Jezusa jako znaku. Opowiadanie o Dowiedz się więcej…
Jaka jest miłość Boga do nas? Dzisiejsza Ewangelia przynosi kulminacyjny moment rozmowy Jezusa z Nikodemem. Nikodem zaczął od pytania o osobę Jezusa, znaków, jakie czyni, wyczuwając, że są one dowodem na to, że „Bóg jest z Nim” (3,2). Nie przypuszczał, że to „bycie” to miłość, jaką Bóg przeżywa w sobie, Dowiedz się więcej…
Jak nie „mówić o sobie” na modlitwie? Nie ma wątpliwości, że w dzisiejszej przypowieści Jezus podejmuje temat modlitwy: „Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić: jeden faryzeusz, a drugi celnik” (w. 10). Pytanie tylko, w jakim stopniu faryzeusz rzeczywiście się modlił. Zacznijmy od zdania, które wprowadza modlitwę faryzeusza: „Faryzeusz Dowiedz się więcej…
„Niedaleko” czyni różnicę w miłości Chciałoby się powiedzieć, że dzisiejsza Ewangelia to historia z happy endem. Oto pewien uczony w Piśmie pyta Jezusa o „pierwsze ze wszystkich przykazań”. Jezus wskazuje na przykazanie miłości Boga i bliźniego. Uczony w Piśmie z uznaniem tę odpowiedź przyjmuje, powtarzając za Jezusem oba przykazania. I Dowiedz się więcej…
Dlaczego „być z” Jezusem? Słowa i czyny Jezusa nie zawsze wzbudzają entuzjazm i podziw. Dzisiejsza Ewangelia odnotowuje wprawdzie zdumienie ludzi wobec uwolnienia przez Jezusa pewnego niemego od demona (w. 14), ale równocześnie przytacza absurdalne oskarżenia ze strony niektórych ludzi, że czyni to mocą Belzebuba, władcy złych duchów (w. 15), jak Dowiedz się więcej…
Jezus wypełnieniem starotestamentalnego Prawa – co to znaczy dla nas dzisiaj? „Nie przyszedłem znieść Prawo, ale wypełnić” (w. 17). Kiedy szukamy sensu dla starotestamentalnego Prawa, to znajdujemy go w osobie Chrystusa. To Jezus wskazuje na rzeczywisty sposób realizowania tego, co jest wolą Bożą wyrażoną w Prawie. Mówimy o „literze” i Dowiedz się więcej…