Powołanie Jeremiasza w świetle Jr 1,4-10

Narracja o powołaniu Jeremiasza nie jest stenogramem wydarzenia chronologicznie pierwszego w jego działalności prorockiej. Opowiadanie rozdz. 1 ma charakter podwójnego świadectwa: najpierw Jeremiasza, który dzieli się własnym rozumieniem źródeł swego proroctwa, a następnie jego uczniów (do tej grupy należy zaliczyć też ostatniego redaktora księgi, mimo iż niekoniecznie musiał on zetknąć Dowiedz się więcej…

Księga Jeremiasza – wprowadzenie

1. Kontekst historyczny Księgi Jeremiasza 1.1. Lata schyłkowe Królestwa Judy W II połowie VII w. przed Chr. zarysowała się na starożytnym Bliskim Wschodzie nowa sytuacja geopolityczna, która była wynikiem przede wszystkim postępującego osłabienia Asyrii. Po śmierci Assurbanipala (627 r. przed Chr.) Asyria pogrąża się w coraz większym chaosie spowodowanym słabnięciem Dowiedz się więcej…

Postawa Jonasza wobec Bożego miłosierdzia

Pierwszoplanowy problemem teologicznym Księgi Jonasza jest osoba Boga: relacja między Jego sprawiedliwością i miłosierdziem. Na tym tle sytuuje się kwestia słowa prorockiego, którego koncepcja ulegała pewnym zmianom pod koniec VII wieku. Słowo komunikowane przez proroka nie da się sprowadzić do słowa zapowiadającego wyłącznie karę albo tylko zbawienie, gdyż w przepowiadaniu Dowiedz się więcej…

Księga Jonasza – wprowadzenie

Księga Jonasza jest tekstem paradoksalnym. Przynosi opowiadanie, w którym prorok wypowiada zaledwie jedno zdanie (Jon 3,4). Normalnie teksty prorockie zawierają wiele słów (wyroczni, mów), które znajdują się wewnątrz również części narracyjnych, jak ma to miejsce przypadku Jeremiasza i Ezechiela. Księga Jonasza jest bliższa początkom profetyzmu przedstawionym w opowiadaniach o Eliaszu Dowiedz się więcej…

Księga Nahuma – wprowadzenie

Księga Nahuma stwarza wiele trudności dla czytelnika chrześcijańskiego. Może szokować zachwyt Nahuma nad końcem krwawego miasta, jakim jest Niniwa, przy równoczesnym braku jakiegokolwiek słowa odnoszącego się do grzechów Judy. Te trudności w lekturze dobrze oddaje L. Alonso Schökel: „Nahum zachwyca nas jako poeta, natomiast zasmuca jako prorok” (I Profeti, Roma Dowiedz się więcej…

Jaka wiara daje życie? Interpretacja Ha 2,4

„Sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności” – tak brzmi w tłumaczeniu Biblii Tysiąclecia  fragment Ha 2,4 uznawany przez większość komentatorów za centralną i programową wypowiedź całej księgi. Zrozumienie pierwotnej myśli proroka uwarunkowane jest często Pawłową dyskusją nad usprawiedliwieniem, w której Apostoł przywołuje zdanie Habakuka (por. Rz 1,17; Ga 3,11). Podobnie Dowiedz się więcej…

Księga Sofoniasza – wprowadzenie

1. Osoba proroka Sofoniasz działał, jak wynika z tytułu księgi, za króla Jozjasza (641-609 przed Chr.). Imię ṣepanyāh (1,1) oznacza „Jahwe osłonił, ochronił”, „Oby Jahwe osłonił”, jakkolwiek jest proponowane też inne jego znaczenie: „Zafon jest Jahwe”. W tym wypadku imię odnosiłoby się do góry Zafon jako mitologicznego domu kananejskich bóstw Dowiedz się więcej…