Kiedy pytanie nie zasługuje na odpowiedź Dzień wcześniej była Niedziela Palmowa. Po triumfalnym wjeździe do Jerozolimy Jezus wyrzuca ze świątyni kupców i bankierów. To spotyka się z reakcją władz żydowskich, które następnego dnia, w osobie arcykapłanów i starszych ludu, zadają Jezusowi dwa pytania: „Jakim prawem to czynisz? I kto Ci Dowiedz się więcej…
Wiedzieć, kim nie jestem Żydzi wysłali nad Jordan do Jana Chrzciciela kapłanów i lewitów z zapytaniem: „Kto ty jesteś?” (w. 19). Pytanie bardzo adwentowe – kim jestem? Odpowiedź na to pytanie czyni człowieka określonym w świecie, zdefiniowanym wobec innych, kompletnym we własnych oczach. Zaryzykuję jednak twierdzenie, że o wiele ważniejsze Dowiedz się więcej…
Kiedy „pozory mylą” Potraktujmy tytuł najpierw jako pytanie. Kiedy ktoś zbyt pochopnie, za szybko wydaje opinię o kimś, o czymś, mając zbyt mało wiedzy, informacji. Kiedy ktoś zwraca uwagę tylko na jakiś aspekt, szczegół ocenianej osoby czy sytuacji. Kiedy ktoś ma się już gotową opinię o jakiejś rzeczywistości. Kiedy ktoś Dowiedz się więcej…
O marudzeniu (nie tylko) Panu Bogu Maruda to ktoś, kto grymasi, kaprysi, wybrzydza. Tak jak dzieci bawiące się na rynku, o których słyszmy w Jezusowej przypowieści. Przemawiają się wzajemnie, przerzucając się winą za nieudaną zabawę. Ani jedni, ani drudzy nie chcieli ustąpić i w rezultacie nie doszło do zabawy ani Dowiedz się więcej…
Pokojowa przemoc? Wśród figur literackich jest także oksymoron, czyli wyrażenie zbudowane z dwóch przeciwstawnych sobie terminów, jak np. „gorzkie szczęście” czy „żywy trup”. Taka jest dzisiejsza Ewangelia – pełna może nie oksymoronów, ale myśli, które wydają się w pierwszym momencie wzajemnie wykluczać, a w rzeczywistości oddaję prawdę nie tylko o Dowiedz się więcej…
„Pokrzepienie” i „ukojenie” w Jezusie Tego nie widzimy w polskim tekście dzisiejszej Ewangelii, ale przywołane w nagłówku naszego rozważania dwa słowa mają wspólny źródłosłów, stanowiąc tym samym o paralelizmie między w. 28 („Ja was pokrzepię”) i w. 29 („znajdziecie ukojenie”). Chodzi o czasownik anapauō, który znaczy „dać wytchnienie, odpocznienie, ukojenie”. Dowiedz się więcej…
Maryja „Pełna Łaski” – „co miałoby znaczyć to pozdrowienie?” Na słowa pozdrowienia anielskiego Maryja zareagowała dwojako: „zmieszała się na te słowa i rozważała” ich znaczenie (w. 29). Zmieszane Maryi nie mogło być tylko kwestią zakłopotania, zaskoczenia, skoro ewangelista używa czasownika diatarassō, którym opisuje się wzburzenie morza czy trzęsienie ziemi. Słowa Dowiedz się więcej…
„Któż może odpuścić grzechy prócz samego Boga?” Już wiele razy to jedno zdanie z dzisiejszej Ewangelii powracało w moim sercu. Mimo że wypowiedziane przez uczonych w Piśmie i faryzeuszów w formie oskarżenia Jezusa o bluźnierstwo, stawia ono fundamentalny problem dla naszego życia: w jaki sposób człowiek może uwolnić się od Dowiedz się więcej…
W odkrywaniu fundamentu naszego życia Słowo „adwent” zapisuje w sobie ruch, dynamizm, zmianę. Jego źródłem jest „przyjście” Boga do człowieka w osobie Jezusa Chrystusa. To przyjście już się dokonało, a jednak w Adwencie chcemy je przeżyć na nowo, podobnie jak w Boże Narodzenie pragniemy na nowo być świadkami tajemnicy Wcielenia. Dowiedz się więcej…
O nawróceniu (duszpasterskim) pasterzy (nie tylko w Kościele) Nie jest naiwnością traktować serio słowo Boże. Nie jest naiwnością w Ewangelii szukać słowa dla naszego życia. Nie jest naiwnością sądzić, że Ewangelia jest odpowiedzią na obecną sytuację w Kościele. Ewangelia jest wciąż ta sama, świeża i nowa, bo jest nią „Jezus Dowiedz się więcej…