Duchowy fitness Zbliżamy się do końca mowy eschatologicznej. Pozostaje wciąż napięcie między „tym wszystkim, co ma nastąpić” a naszym „stanięciem przed Synem Człowieczym” (w. 36). Ale Jezusowi nie chodzi wcale tylko o koniec czasów. Każdy z nas jest „tym pokoleniem, które nie przeminie” – jak słyszeliśmy wczoraj – „aż to Dowiedz się więcej…
„Moje słowa nie przeminą” Zbliżamy się powoli do końca tzw. mowy eschatologicznej Jezusa. Pełno w niej przeciwstawnych sobie obrazów zapowiadających koniec czasów. Dostrzega się napięcie między zapowiedzią prześladowań, wstrząsów, ucisków, które rodzą przerażenie i strach (w. 26), a przyjściem Syna Człowieczego, które pozwala „nabrać ducha i podnieść głowy” (w. 28). Dowiedz się więcej…
Jaka ufność na końcu czasów? Kolejny fragment mowy eschatologicznej Jezusa budzący trudność w interpretacji. Oto Jezus zapowiada znaki towarzyszące zniszczeniu Jerozolimy (ww. 20-24), które wypełnią się w 70 r. po Chr., a następnie przechodzi do opisania znaków, które pojawią się na końcu czasów (ww. 25-27). Mówiąc o znakach na niebie, Dowiedz się więcej…
Mentalność ofiary czy mentalność zwycięzcy? Dzisiejszą Ewangelię, kolejny fragment mowy eschatologicznej Jezusa, można odczytywać na dwa sposoby. Pierwszy, będący odbiciem mentalności ofiary, zakłada, że czeka nas jako uczniów Jezusa kiepska przyszłość – niezrozumienie, odrzucenie, wrogość, prześladowanie aż po śmierć (w 16). Drugi sposób lektury zakłada mentalność zwycięzcy. To prawda, że Dowiedz się więcej…
Jak zachować spokój w niepewnym świecie? Przed nami jeden z najtrudniejszych tekstów w Ewangeliach: tzw. mowa eschatologiczna Jezusa, którą wygłosił w ostatnim tygodniu przed swoją męką i śmiercią. Zwykle te słowa są odnoszone do wydarzeń końca czasów. Ale Jezusowi bardziej chodzi o skłonienie nas do mądrego przeżywania czasu swego życia, Dowiedz się więcej…
Co stanowi o wartości składanej ofiary? Dzisiaj nieco o ekonomii duchowej. Pretekstem jest uwaga Jezusa, który po Niedzieli Palmowej zachodził codziennie do świątyni jerozolimskiej i nauczał zwykle na dziedzińcu kobiet. Właśnie tam znajdowało się trzynaście skarbon, do których wrzucano ofiary na utrzymanie świątyni. Dokładniej przekazywano je dyżurującemu kapłanowi, podając ich Dowiedz się więcej…
Gdzie jest Bóg? A gdzie ja jestem? Gdzie jest Bóg? To jedno z najczęściej stawianych pytań nie tylko przez osoby wierzące. Szczególnie, gdy dotykają nas przeciwności, nieszczęścia, absurdy życia. Jakby nie wystarczała świadomość, że przez tajemnicę Wcielenia Bóg w swoim Synu jest rzeczywiście Emmanuelem – „Bogiem z nami”. Dlaczego tak Dowiedz się więcej…
Jak otworzyć się na prawdę o zmartwychwstaniu? Dzisiejsza Ewangelia nie tyle ma nas przekonać do prawdy o zmartwychwstaniu, co pomóc nam przeżywać naszą relację z Bogiem. Myślimy, że musimy zdobyć życie wieczne, zmartwychwstanie. A ono tymczasem jest nam podarowane w Jezusie Chrystusie, który zmartwychwstał jako pierwszy spośród umarłych. Nie tyle Dowiedz się więcej…
Kościół: „dom modlitwy” czy „jaskinia zbójców”? Pytanie: w jakim stopni akcja porządkowa w świątyni opisana w dzisiejszej Ewangelii – Jezus „zaczął wyrzucać sprzedających w niej” (w. 45) – była skuteczna? Było to w Niedzielę Palmową, która otwiera ostatni tydzień Jezusa w Jerozolimie, kończący się męką, śmiercią i zmartwychwstaniem. „Codziennie nauczał Dowiedz się więcej…
Jezusowe łzy: bezsilności czy miłości? Jezus „na widok miasta zapłakał nad nim” (w. 41). Kiedy stał przy grobie Łazarz, Jezus również zapłakał (J 11,35) – Żydzi odczytali Jezusowe łzy jednoznacznie: „Oto jak go miłował”. W obu miejscach ewangeliści użyli różnych czasowników, przez co i płacz Jezusa w swojej sile i Dowiedz się więcej…