Dzisiejsza Ewangelia nie wymaga komentarza, gdyż sama w sobie zawiera już komentarz! Ewangelista Mateusz, podsumowując działalność Jezusa w Galilei, sięga po słowa proroka Izajasza, których wypełnienie widzi w osobie Jezusa: „Oto mój Sługa…” (Iz 42,1-4). Przywołany fragment z Księgi Izajasza stanowi początek tzw. pieśni o Słudze Pańskim. Same te pieśni Dowiedz się więcej…
Szabat bierze swoją nazwę od brzmiącego identycznie hebrajskiego czasownika, który znaczy „zaprzestać, przerwać, odpocząć” (od jakiejś aktywności). Co zatem wolno czynić w szabat? Czy tylko skrupulatnie wypełniać nakazy Prawa dotyczące dozwolonych w szabat aktywności? Czy jest możliwe odejście od litery Prawa szabatowego, by żyć duchem tego Prawa? Odpowiedzi na te Dowiedz się więcej…
Kolejny raz rozważamy słowa, w których Jezus zaprasza „utrudzonych i obciążonych” do przyjścia do siebie (w. 28), by „znaleźli ukojenie dla swoich dusz” (w. 29). Wcześniej tę Ewangelię rozważaliśmy 29 kwietnia, 19 czerwca i 5 lipca (można wrócić to tamtych rozważań). Dzisiaj zwróćmy uwagę na sposób, w jaki Jezus pragnie Dowiedz się więcej…
Jezus odsłania dziś przed nami niezwykłą prawdę o Bogu, która zawiera się w greckim słowie eudokia, przetłumaczonym jako „upodobanie”: „Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie” (w. 26). Niech Boża eudokia będzie przedmiotem naszego dzisiejszego rozważania. Najpierw etymologia. Rzeczownik eudokia jest rezultatem złożenia przymiotnika eu („dobry”) i czasownika dechomai („przyjąć”). Dowiedz się więcej…
Nierzadko mówimy, że „uczymy się na błędach”. Czasami dodajemy: „na cudzych błędach”. W takim kluczu moglibyśmy odczytać dzisiejszą Ewangelię. Oto Jezus wypowiada „biada” mieszkańcom galilejskich miast Korozain, Betsaidy i Kafarnaum, dlatego że niczego nie nauczyły się z lekcji przeszłości, jaką była Boża kara, która spadła na mieszkańców pogańskich miast Tyru Dowiedz się więcej…
Święci Andrzej Świerad i Benedykt, żyjący w pierwszej połowie XI wieku, byli pustelnikami pochodzącymi z Polski, którzy wstąpili do benedyktyńskiego klasztoru św. Hipolita na górze Zabor koło Nitry (Wegry). Jako że modlitwa stanowi jeden z filarów reguły benedyktyńskiej, w dzisiejszej Ewangelii słyszymy słowa Jezusa na temat modlitwy. Każdy z nas Dowiedz się więcej…
W lekturze przypowieści o siewcy zwraca się uwagę przede wszystkim na różne rodzaje gleby oddające różne kategorie słuchaczy słowa Bożego. Do tego wrócimy na końcu. Proponuję jednak, żebyśmy w dzisiejszym rozważaniu skupili się na osobie siewcy. Kto z nas ma jakiekolwiek doświadczenie ogrodu, a co dopiero upraw w rolnictwie, może Dowiedz się więcej…
Istnieje niebezpieczeństwo, że dzisiejsza Ewangelia zostanie potraktowana tylko jako komentarz do życia św. Benedykta, którego święto przypada dzisiaj. Rzeczywiście, św. Benedykt i wszystkie inne osoby życia zakonnego i konsekrowanego, mogą za św. Piotrem powtórzyć: „Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc otrzymamy?” (w. 27). Potrzeba spojrzeć w Dowiedz się więcej…
Dawanie świadectwa Jezusowi nie zawsze spotka się z przychylnością słuchaczy, o czym już wiemy z wczorajszej Ewangelii. Dzisiejszy fragment mowy misyjnej Jezusa przygotowuje uczniów na trudniejsze doświadczenia, jakimi będą nienawiść i prześladowania z powodu Jezusa (ww. 18.22). Jak mają się uczniowie zachować w obliczu prześladowań? Kluczową sprawą jest zrozumienie znaczenia Dowiedz się więcej…
Do kogo Jezus kieruje mowę misyjną? Czy tylko do dwunastu apostołów, ich następców – biskupów oraz ich współpracowników, kapłanów, o czym rozważaliśmy wczoraj? Czy też do nas wszystkich? Gdyby przyjąć pierwsze rozwiązanie, to nasza lektura byłaby totalnie klerykalna, pomijałaby fundamentalną prawdę o udziale wszystkich ochrzczonych w kapłaństwie Chrystusa. Spróbujmy zatem Dowiedz się więcej…