By Jezus mógł uzdrowić, potrzeba wiary osoby, która prosi o cud. „Twoja wiara cię uzdrowiła”. Wiara jest potrzebna również do dostąpienia przebaczenia grzechów. Potwierdza to dzisiejsza Ewangelia. Tyle że z tą wiarą może być różnie. Przyjrzyjmy się różnym postawom wiary w historii paralityka, który doznał przebaczenia i uzdrowienia. „A oto Więcej…
„Bo zawsze tak było” – to jeden z tych argumentów, z którym nie sposób dyskutować. Argument wyłączający myślenie. Argument wykluczający możliwość pytania, dlaczego coś ma miejsce, dlaczego ma taki a nie inny kształt. Argument wykluczający twórcze podejście do zastanej rzeczywistości, wymagającej dostosowania do nowej sytuacji życiowej. Mam wrażenie, że taki Więcej…
W dzisiejszej Ewangelii jesteśmy świadkami, jak pewien niemy odzyskuje mowę. Pewnie takiego uzdrowienia potrzebuje wielu z nas. Jak różne mogą być sytuacje, które czynią nas „niemowami”. Czasem sądzimy, ze nie mamy nic do powiedzenia, zamyka nas w sobie poczucie niższości. Czasem zostaliśmy tak głęboko zranieni, że milczenie staje się formą Więcej…
Przed nami tzw. mowa misyjna Jezusa (Mt 10,5-42), którą będziemy rozważali w kolejne dni. Jezus powołuje dwunastu uczniów, udziela im swojej władzy i posyła ich, dając im konkretne wskazania do misji pasterskiej, którą im powierza. Ilekroć czytam te słowa Jezusa, mam przed oczyma obrzęd święceń prezbiteratu, w którym, po przedstawieniu Więcej…
Do kogo Jezus kieruje mowę misyjną? Czy tylko do dwunastu apostołów, ich następców – biskupów oraz ich współpracowników, kapłanów, o czym rozważaliśmy wczoraj? Czy też do nas wszystkich? Gdyby przyjąć pierwsze rozwiązanie, to nasza lektura byłaby totalnie klerykalna, pomijałaby fundamentalną prawdę o udziale wszystkich ochrzczonych w kapłaństwie Chrystusa. Spróbujmy zatem Więcej…
Dawanie świadectwa Jezusowi nie zawsze spotka się z przychylnością słuchaczy, o czym już wiemy z wczorajszej Ewangelii. Dzisiejszy fragment mowy misyjnej Jezusa przygotowuje uczniów na trudniejsze doświadczenia, jakimi będą nienawiść i prześladowania z powodu Jezusa (ww. 18.22). Jak mają się uczniowie zachować w obliczu prześladowań? Kluczową sprawą jest zrozumienie znaczenia Więcej…
Nierzadko mówimy, że „uczymy się na błędach”. Czasami dodajemy: „na cudzych błędach”. W takim kluczu moglibyśmy odczytać dzisiejszą Ewangelię. Oto Jezus wypowiada „biada” mieszkańcom galilejskich miast Korozain, Betsaidy i Kafarnaum, dlatego że niczego nie nauczyły się z lekcji przeszłości, jaką była Boża kara, która spadła na mieszkańców pogańskich miast Tyru Więcej…
Jezus odsłania dziś przed nami niezwykłą prawdę o Bogu, która zawiera się w greckim słowie eudokia, przetłumaczonym jako „upodobanie”: „Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie” (w. 26). Niech Boża eudokia będzie przedmiotem naszego dzisiejszego rozważania. Najpierw etymologia. Rzeczownik eudokia jest rezultatem złożenia przymiotnika eu („dobry”) i czasownika dechomai („przyjąć”). Więcej…
Kolejny raz rozważamy słowa, w których Jezus zaprasza „utrudzonych i obciążonych” do przyjścia do siebie (w. 28), by „znaleźli ukojenie dla swoich dusz” (w. 29). Wcześniej tę Ewangelię rozważaliśmy 29 kwietnia, 19 czerwca i 5 lipca (można wrócić to tamtych rozważań). Dzisiaj zwróćmy uwagę na sposób, w jaki Jezus pragnie Więcej…
Szabat bierze swoją nazwę od brzmiącego identycznie hebrajskiego czasownika, który znaczy „zaprzestać, przerwać, odpocząć” (od jakiejś aktywności). Co zatem wolno czynić w szabat? Czy tylko skrupulatnie wypełniać nakazy Prawa dotyczące dozwolonych w szabat aktywności? Czy jest możliwe odejście od litery Prawa szabatowego, by żyć duchem tego Prawa? Odpowiedzi na te Więcej…