Dzisiaj słyszymy ostatnią z przypowieści, które Jezus wygłosił „owego dnia” w łodzi u brzegu Jeziora Galilejskiego (por. Mt 13,1-2). Po przypowieści o sieci (ww. 47-50) przychodzi słowo zamykające cykl przypowieści, w którym Jezus wskazuje na „ojca rodziny” (w. 52) jako przykład dla swoich uczniów. Przypowieść o sieci jest w miarę Dowiedz się więcej…
Ewangelię dzisiejszą rozważaliśmy już w niedzielę 19 lipca. Spójrzmy raz jeszcze przez pryzmat przypowieści o chwaście na problem obecności zła w świecie. Po pierwsze, zło imituje dobro, zło podszywa się pod dobro. Tak jest z „chwastem” z przypowieści, którego grecka nazwa brzmi zizanion (w. 25). Po polsku to życica roczna, Dowiedz się więcej…
Znowu bliźniacze przypowieści: o ziarnie gorczycy i o zaczynie, które mają ilustrować historię królestwa Bożego głoszonego przez Jezusa. Jego początki są bardzo skromne, gdy pomyślimy o niewielkim gronie uczniów Jezusa, do tego ludzi prostych i bez żadnego znaczenia w świecie. Ale to z nich rodzi się Kościół, stając się przestrzenią Dowiedz się więcej…
Dzisiejsza Ewangelia przynosi słowa, w których Jezus sam wyjaśnia swoją przypowieść o siewcy (Mt 13,1-9). Zwykle cztery rodzaje gleby, na które pada ziarno, interpretuje się na sposób statyczny, oddzielając tym samym od siebie cztery różne postawy ludzi wobec słowa Bożego. Spróbujmy jednak odczytać te cztery postawy w odniesieniu do tej Dowiedz się więcej…
W dzisiejszej Ewangelii słyszmy pytanie Jezusa: „Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi?” (w. 48). Czy to znaczy, że Jezus nie uznaje swojej Matki, Maryi? Rozjaśnijmy kilka zdań z tej Ewangelii, by móc ustosunkować się wobec tego problemu. „Oto Twoja Matka i Twoi bracia stoją na dworze” (w. Dowiedz się więcej…
Dzisiejsza Ewangelia budzi pewien problem, gdy chodzi o sposób interpretacji historii proroka Jonasza. Wszyscy o nim słyszeliśmy i nie ma potrzeby jej streszczać – zresztą opowiadanie o Jonaszu to prawdziwa perełka literatury światowej i warto je przeczytać (jest krótkie) niezależnie od naszego rozważania. W jaki sposób Jezus interpretuje historię Jonasza? Dowiedz się więcej…
Dzisiejsza Ewangelia nie wymaga komentarza, gdyż sama w sobie zawiera już komentarz! Ewangelista Mateusz, podsumowując działalność Jezusa w Galilei, sięga po słowa proroka Izajasza, których wypełnienie widzi w osobie Jezusa: „Oto mój Sługa…” (Iz 42,1-4). Przywołany fragment z Księgi Izajasza stanowi początek tzw. pieśni o Słudze Pańskim. Same te pieśni Dowiedz się więcej…
Szabat bierze swoją nazwę od brzmiącego identycznie hebrajskiego czasownika, który znaczy „zaprzestać, przerwać, odpocząć” (od jakiejś aktywności). Co zatem wolno czynić w szabat? Czy tylko skrupulatnie wypełniać nakazy Prawa dotyczące dozwolonych w szabat aktywności? Czy jest możliwe odejście od litery Prawa szabatowego, by żyć duchem tego Prawa? Odpowiedzi na te Dowiedz się więcej…
Kolejny raz rozważamy słowa, w których Jezus zaprasza „utrudzonych i obciążonych” do przyjścia do siebie (w. 28), by „znaleźli ukojenie dla swoich dusz” (w. 29). Wcześniej tę Ewangelię rozważaliśmy 29 kwietnia, 19 czerwca i 5 lipca (można wrócić to tamtych rozważań). Dzisiaj zwróćmy uwagę na sposób, w jaki Jezus pragnie Dowiedz się więcej…
Jezus odsłania dziś przed nami niezwykłą prawdę o Bogu, która zawiera się w greckim słowie eudokia, przetłumaczonym jako „upodobanie”: „Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie” (w. 26). Niech Boża eudokia będzie przedmiotem naszego dzisiejszego rozważania. Najpierw etymologia. Rzeczownik eudokia jest rezultatem złożenia przymiotnika eu („dobry”) i czasownika dechomai („przyjąć”). Dowiedz się więcej…